jij vindt dat ik te veel uitga van 1 leerling, waarop baseer je dat ? Ik citeer maar even dhr.Rob Martens, universitair hoofddocent aan de leidse universiteit, die in het maandblad van de vereniging ouders in het openbaar onderwijs in een artikel stelt dat dwang en controle demotiveren. Hij zegt ook dat modern onderwijs begint met vertrouwen in de leerling.
Het is niet zo dat de groep “minder gemotiveerden” niet te stimuleren zijn zonder gebruik te maken van dwang en straf. Dwang en straf hebben grote nadelen bij het conditioneren van een biologisch individu terwijl uitdaging met een positieve beloning goede resultaten oplevert. Denk aan een hondentrainer die zijn hond met dwang en straf africht. Zijn hond zal een wantrouwig en onberekenbaar dier zijn en snel bijten uit onzekerheid.
De asociale maatschappij waar je over begint is een goed punt. Voor de beleving van zeg maar tieners speelt dat wel degelijk een rol.
Sociaal gedrag in een school zou ook kunnen inhouden dat pietje 4 weken lang niets anders doet dan de concierge helpen. De concierge zou pietje dan kunnen interesseren voor rekenen of taal of net wat pietje laat zien dat hij interessant vindt. Wie heeft bepaald dat sociaal gedrag in een school studie zou inhouden? Dat moet je eens tegen de vissen zeggen
Pesten en drugs zijn inderdaad problemen die erg groot zijn en jongeren die zichzelf snijden en zelfmoord plegen ook. Al deze problemen nemen toe als een kind niet het gevoel heeft gewaardeerd te worden, vaak negatieve kritieken krijgt en bovenal geen zeggenschap heeft over zichzelf.
Ik spreek mijzelf niet tegen, ook al vind je dat. Het zijn twee duidelijk te onderscheiden werkingsvelden. Ook voor het kind; deze zal het nut herkennen dat het gestraft wordt als het asociaal was. Dit herkent het kind niet als het getsraft wordt omdat de hele klas onrustig was, terwijl het kind zelf rustig was. Het kind zal ook niet snappen dat de leerkracht het als motivaterend bedoeld als die steeds zegt dat het heus wel beter kan, terwijl het juist wel gewerkt had al was het met tegenzin en een matig resultaat.
Iedereen moet zich in deze maatschappij aan regels houden. Zo moet het onderwijs een ononderbroken ontwikkelinbgsproces aanbieden aan de leerling en zich richten op de volle ontwikkeling van de menselijke persoonlijkheid van de leerling.
De hoog intelligenten vallen makkelijk buiten de boot omdat ze niet herkent worden en we lopen tegen een tekort aan hoger opgeleiden aan. De laag intelligenten en degenen met leer- of opvoedingsproblemen hebben ook pech, want de inspectie voor het onderwijs constateert dat het speciaal onderwijs ernstig te kort schiet.
Van de gemiddeelde leerlingen die dus op het vmbo terecht zijn gekomen verlaten er jaarlijks 40.000 (25%?) voortijdig de school terwijl zij ook wel begrijpen dat ze beter een diploma kunnen hebben.
Dus , in welke zin wordt het onderwijs geacht zich aan regel en wetgeving te houden? Zijn scholen bijvoorbeeld geacht zich aan de wettelijke richtlijn dat ze zorg moeten dragen voor de lichamelijke veiligheid en ontwikkeling van de leerlingen?
Zo ja, hoe is dat te rijmen met de conclusie van de GGD dat dagelijks 20.000 leerlingen en 2.000 leerkrachten zich ziekmelden tengevolge van de slechte luchtkwaliteit op de scholen? Of hoe verhoudt zich dit tot het gewicht van de boekentas? En hoe kun je volhouden dat het onderwijs ononderbroken ontwikkeling biedt als er zovelen afhaken? Mag een leerling weigeren zoveel boeken te dragen als hij weet dat hij van het dagelijks dragen van te veel gewicht een vervormd lichaam kan krijgen?
Met andere woorden: Als iemand zich aan de regels moet houden, dan moet iedereen het.
Het onderwijs faalt in het aanbieden van een ononderbroken ontwikkelingsgang in de meeste van de gevallen (ja, tel maar na). Ze faalt ook om de lichamelijke veiligheid en ontwikkeling te waarborgen. Over of het onderwijs er in slaagt bij te dragen aan de emotionele ontwikkeling van de leerling durf ik nietr eens te beginnen. Toch bepaalt de wet dat het onderwijs al die dingen behoort te doen!
Wat leren kinderen nu op school?
de eerste dingen:
schelden en pesten; grof taalgebruik
gehoorzamen aan willekeurige autoriteit ook als het tegen alle haren in strijkt.
tegenzin, verlies van motivatie en verantwoordelijkheidsgevoel
slaafsheid, gebrek aan initiatief
En verder kan de gemiddelde eerstejaars pabostudent (die van de HAVO komt dus) vaak niet eens slagen voor een rekentoets op het niveua van de citotoets.
Een kind wordt geboren met predispositie om te leren. Het wil leren, het leert en het zal leren. Als het stopt met leren heeft het af-geleerd te leren.
groetjes
Jos