Hoi Hans,
Wat een mooi en eerlijk verhaal. Fijn dat je direct weer aan de slag kon bij de belastingdienst. Ik ben leerkracht basisonderwijs en ik werk full time. Voor mij is een ander beroep geen optie. Ik ben juf en in mijn klas met mijn kinderen is het genieten. Toch zie ik wel dat het onderwijs met gigantische problemen kampt.
Als eerste is daar de orde. Voordat je kunt beginnen met werken moet je de orde bewaken.Dat is in sommige klassen echt heel moeilijk.
Ten tweede ben je als leerkracht verantwoording schuldig aan alle ouders die er naar vragen.Je moet uitleggen waarom je een ruzie zo hebt opgelost en niet anders. Waarom een kind daar zit en niet op een andere plaats etc. etc.
Ten derde cirkelen allerlei hulpverleners en managers rond het onderwijs. Mensen die mij na schooltijd adviseren op wat voor manier een bepaald kind moet worden aangepakt. Een beetje kort door de bocht komen alle adviezen neer op persoonlijke exclusieve aandacht voor het kind met problemen.
Dan hebben we nog te maken met een enorme administratieve druk(registratie,overleggen, inspraak) Dit laatste is zo toegenomen dat er bijna geen scholen meer zijn zonder studiedagen.Terwijl lesgeven aan kinderen toch de kerntaak is.
Als leerkrachten dit soort ontwikkelingen signaleren komt er al gauw een discussie op gang over zeurende, klagende leerkrachten die altijd vakantie hebben.
Hans, jij kiest voor een baan waarin je meer priveleven overhoudt. Ik kies voor het onderwijs, maar heb daarnaast man, kinderen en ouders. Ik ben ook nog iemand die niet echt tegen laat naar bed gaan kan dus ik probeer het aantal werkuren reeel te houden en alles toch zo goed mogelijk te doen.
Misschien zou jij dat met wat meer ervaring ook gekund hebben.Jammer dat je geen collega meer bent.groetjes Helen
PS JK wat heb je eigenlijk tegen leerkrachten die in hun eigen leven een balans proberen aan te brengen. Dat doet Femke Halsema ook hoor.