Dat de de werkdruk te hoog is, heeft te maken met de veel te grote klassen en de regelgeving van bovenaf, die telkens weer een slag in de lucht blijkt te zijn.
Zo moet nu het studiehuis weer op de schop. Veel leraren hebben zich daar tien jaar geleden heftig tegen verzet, omdat ze vonden dat veel kinderen die zelfstandigheid niet aankunnen. De mensen met praktijkervaring moeten zich steeds de wetten laten aanleunen door zgn. onderwijsvernieuwers en managers, die ver van de praktijk af staan.
Het is een misvatting om te denken dat leraren veel meer vakanties dan andere werknemers hebben. Leraren hebben op papier een 42-urige werkweek. Ze werken dus steeds over om hun vakanties te verdienen. Sommigen ervaren dat als een verhoging van de werkdruk. Ze zouden liever hun werktijd over een jaar uitgesmeerd willen zien.
Leraren in het voortgezet onderwijs met een twee-uursvak kunnen in theorie aan 13 verschillende klassen lesgeven. Voor elk rapport zijn er minimaal drie cijfers nodig.
Dat betekent met 30x13x3 per trimester =1170 stuks !!! Reken maar uit hoeveel dat er per jaar zijn. Denk dat eens aan vakken waarbij veel open vragen gesteld moeten worden.
Alle opgelegde veranderingen kosten veel overleg en tijd. Daarvoor moet je vergaderen. Als je het nut van die veranderingen niet inziet, worden frustraties opgevoerd en daarmee de druk.
Ik heb sterk het gevoel dat het bedrijfsleven veel meer uitdaging biedt. Daar krijgt een mens energie van. Het zit'm in de mogelijkheden tot zelfverwerkelijking, waar in het onderwijs geen ruimte meer voor is. Vroeger -zo'n jaar of 15 geleden- nog wel, overigens. Ik zie dat bij kennissen met bedrijven, ze werken keihard, maar hebben minder last van frustraties. Hun werknemers nemen zelden of nooit werk mee naar huis.
Dat leerlingen niet de tijd krijgen om de stof in te halen, als een leraar ziek geweest is, ligt aan de organisatie van de school of aan de leraar.
Waarom is er overigens geen vervanging geregeld voor een leraar die een half jaar was uitgevallen?
De verhalen van JJ, Rob, mijn eigen ervaringen en leraren die ik ken, laten zien dat er veel voor verbetering vatbaar is, maar het ontbreekt mensen eenvoudigweg aan tijd en energie om er iets an te doen.