Wat een baan

  • JJ

    Oke, ik ben toch ook gestopt!!! Overigens: in het basisonderwijs zijn er geen examens, noch is er sprake van inhalen na ziekte.

    Kom eens een jaartje in het onderwijs werken en je komt er wel van terug.

    Uit jouw reactie klinkt een hoop frustratie, je werkt misschien in het bedrijfsleven? Als het daar zo slecht is, probeer dan een baan te krijgen bij de overheid, bijvoorbeeld bij de belastingdienst want daar hoef je immers niets te doen voor je geld. Kortom: je weet echt niet waar je het over hebt.

  • Zwannie

    Dat de de werkdruk te hoog is, heeft te maken met de veel te grote klassen en de regelgeving van bovenaf, die telkens weer een slag in de lucht blijkt te zijn.

    Zo moet nu het studiehuis weer op de schop. Veel leraren hebben zich daar tien jaar geleden heftig tegen verzet, omdat ze vonden dat veel kinderen die zelfstandigheid niet aankunnen. De mensen met praktijkervaring moeten zich steeds de wetten laten aanleunen door zgn. onderwijsvernieuwers en managers, die ver van de praktijk af staan.

    Het is een misvatting om te denken dat leraren veel meer vakanties dan andere werknemers hebben. Leraren hebben op papier een 42-urige werkweek. Ze werken dus steeds over om hun vakanties te verdienen. Sommigen ervaren dat als een verhoging van de werkdruk. Ze zouden liever hun werktijd over een jaar uitgesmeerd willen zien.

    Leraren in het voortgezet onderwijs met een twee-uursvak kunnen in theorie aan 13 verschillende klassen lesgeven. Voor elk rapport zijn er minimaal drie cijfers nodig.

    Dat betekent met 30x13x3 per trimester =1170 stuks !!! Reken maar uit hoeveel dat er per jaar zijn. Denk dat eens aan vakken waarbij veel open vragen gesteld moeten worden.

    Alle opgelegde veranderingen kosten veel overleg en tijd. Daarvoor moet je vergaderen. Als je het nut van die veranderingen niet inziet, worden frustraties opgevoerd en daarmee de druk.

    Ik heb sterk het gevoel dat het bedrijfsleven veel meer uitdaging biedt. Daar krijgt een mens energie van. Het zit'm in de mogelijkheden tot zelfverwerkelijking, waar in het onderwijs geen ruimte meer voor is. Vroeger -zo'n jaar of 15 geleden- nog wel, overigens. Ik zie dat bij kennissen met bedrijven, ze werken keihard, maar hebben minder last van frustraties. Hun werknemers nemen zelden of nooit werk mee naar huis.

    Dat leerlingen niet de tijd krijgen om de stof in te halen, als een leraar ziek geweest is, ligt aan de organisatie van de school of aan de leraar.

    Waarom is er overigens geen vervanging geregeld voor een leraar die een half jaar was uitgevallen?

    De verhalen van JJ, Rob, mijn eigen ervaringen en leraren die ik ken, laten zien dat er veel voor verbetering vatbaar is, maar het ontbreekt mensen eenvoudigweg aan tijd en energie om er iets an te doen.

  • Janneke

    Ik word elke keer zo moedeloos wanneer mensen buíten het onderwijs de klaagzang aanheffen dat mensen ín het onderwijs alleen hun vakanties aan het plannen zijn. Ga es voor de klas staan. Ik wed, dat je binnen vier weken huilend naar mammie wilt.

  • ZZ

    Het basisonderwijs!!

    Sorry……………

  • ZZ

    Ach Janneke, overal is wel wat te klagen, nergens is het optimaal.Maar leraren met al die weken vakantie en doorgaans geen werkweken van 40+ uur moeten niet zo zaniken.

  • Marto

    In het onderwijs zijn op papier sommige dingen goed geregeld. Bijvoorbeeld een werkjaar in uren (1659). Deze uren worden verdeeld over het (school)jaar. Bij de meeste scholen wordt dit verdeeld over 40 weken.

    Echter, in de praktijk heb je vaak piekbelastingen in examen- of tentamentijden. Bovendien wordt er van je verwacht dat je jouw werk af hebt.

    Je kunt niet zeggen dat je deze week geen lessen geeft, omdat je je je uren al gemaakt hebt.

    Vaak krijg je tussendoor even een taak toegespeeld, omdat dat zogenaamd niet anders kan.

    Er liggen hier een aantal belangrijke problemen.

    Directies zijn niet altijd goed in organiseren.

    Docenten komen onvoldoende voor hun rechten op, want hun positie, en misschien hun baan, staat op het spel als ze niet meedoen met de groep. Meelopers krijgen betere kansen.

    Concrete collegiale steun is vaak moeilijk te krijgen.

    Vaak is het aantal uren dat men betaald wordt kleiner dan men nodig heeft voor een pakket taken.

    De docent is de eerste die aangesproken wordt als er iets misgaat en wordt vervolgens verantwoordelijk gemaakt. (Je laat je eigen organisatie naar buiten toe niet zo snel vallen, omdat dit direct in je eigen nadeel werkt.)

    Een ander punt is dat docenten soms niet goed kunnen rekenen en directies misbruiken dit.

    Voorbeeld.

    Een beginnende docent geeft 34 lesuren per week en heeft daarnaast nog enkele taken gekregen. Hij weet niet dat zijn taak te zwaar is, omdat hij dit zelf niet narekenen kan. Hoe komt hij hieruit, als hij niet gesteund wordt en de regels niet kan nagaan?

  • Zwannie

    “Een beginnende docent geeft 34 lesuren per week.”

    Volgens mij is er een wettelijk maximum aan contact- of lesuren. Dit lijken mij te veel!

  • Karel de Gucht

    Maar het is echt zo. Dat komt, omdat overheidsinstellingen hun geld niet zelf hoeven te verdienen.

  • Janneke

    U wilde nog wat olie op het vuur gooien?

  • Marto

    In het middelbaar onderwijs is 26 of 27 lesuren een volle baan.

    Het klopt dus inderdaad niet.