Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Karel de Gucht
Ja, ik ken het onzalige plan, inmiddels al bijna een decennium ten uitvoer gebracht.
Beste Karel,
Het lijkt mij dat de neiging om niets te doen of het vertonen van ander uitstelgedrag in een systeem van afstandsonderwijs, gedeeltelijk kunnen worden voorkomen door te eisen dat opgegeven studie-opdrachten voor een bepaalde datum/ tijd moeten zijn ingeleverd. Na deze ‘'deadline’' worden de ingezonden uitwerkingen gewoonweg niet meer geaccepteerd. Dit systeem werkt, ook in het reguliere onderwijs, is mijn ervaring. Door het niet op tijd insturen van de studie-opdrachten ‘'verliest’' de student studiepunten en vaak ook het recht om het tentamen af te leggen.
Het bijwonen van fysieke bijeenkomsten heeft naar mijn mening vooral een sociale waarde. Het ontmoeten van medestudenten, het uitwisselen van studie-ervaringen anders dan op het netwerk van de onderwijsinstelling, samen een studie-bijeenkomst bezoeken, hebben hun specifieke charme. Deze activiteiten werken extra motiverend op het studie (studeer)gedrag.
Daar gaat het naar toe. Je ziet dat nu al bij de ontwikkeling van leerrechten in het hoger onderwijs en de mogelijkheid (delen van) de studie in te kopen bij particuliere instellingen.
Vanuit de overheid wordt onderwijs meer en meer in geld uitgedrukt dat men leerrecht noemt en krijgt het meer en meer het karakter van een uitkering.
Het is een van de redenen dat ik vind dat ouders van nu zich heel weerbaar op moeten stellen tegen onnodig kleuterverlengen, want die leerrechten hebben een samenhang met leeftijd, niet met leerjaar. Vanaf je 18e tot je 26e bijvoorbeeld. Langer niet.
Hoe langer je over de basisschool doet, hoe eerder je die eindleeftijd bereikt hebt. Grote kans dat het hoger onderwijs tegen de tijd dat de kleuters van nu gaan studeren zo is ingericht. Een jaar minder leerrechten hebben omdat je zo nodig nog een jaartje moest kleuteren is tegen die tijd gewoon heel vervelend.
Ik ben overigens niet zondermeer gelukkig met dit concept. Voor onderwijs, met name voor erkende diploma's, zijn leerlingen net zo afhankelijk van onderwijsinstellingen als huishoudens van hun energie leverancier. In zo'n omgeving marktwerking of iets dat daarop lijkt in toepassen, levert de gebruiker geen voordelen op.
Eigenlijk is juist het hoofdprobleem dat het onderwijs in feite al geprivatiseerd is. Onderwijsinstelling mogen zelf bepalen aan wie ze onderwijs geven. Ze mogen hun eigen doelgroep omschrijven, aanbod bepalen, en er is geen acceptatieplicht. Die ‘vrije markt’ (vrij voor de aanbieder) maakt in feite dat leerlingen geen vrije keus hebben. Zij moeten het doen met wat er is en bij welke instelling ze worden ‘aangenomen’. Toelatingsprocedures op scholen hebben nu al veel gelijkenis met sollicitatieprocedures bij een werkgever. En net als op de arbeidsmarkt, zitten er steeds meer zonder onderwijs thuis.
Als de overheid het onderwijs in geld, vouchers of leerrechten uitkeert, dan is er helemaal niemand meer verantwoordelijk voor het bieden van onderwijs aan deze leerlingen. De overheid kan volstaan met het uitschrijven van tegoedbonnen en heeft dan daarmee aan de plicht in onderwijs te voorzien voldaan.
Of het van onderwijs komt is vervolgens het probleem van de leerling en de ouders.
Nee, juist niet. Het is het einde van de instandhouding van niches in het onderwijs net zoals in de vrije markt de multinationals (Mac Donalds, Ahold, Ikea) meer en meer het straat- en winkelbeeld en dus het aanbod bepalen.
Kleine specialisaties, kleine scholen en kleine studierichtingen zijn binnen zo'n markt risicovol. Hoe meer dat risico een werkelijk risico van de instelling wordt en hoe minder de overheid instandhouding waarborgt, hoe groter de kans dat dit soort kleine richtingen verdwijnen.
Ja, dat is wel zo. Je ziet het ook bij openbaarvervoer onrendabele lijnen verdwijnen.
Je moet natuurlijk ook wel in ogenschouw houden dat je geen bus kan laten rijden voor 3 passagiers per week.
Hetzelfde geldt voor het onderwijs. Het is niet realistisch om een studie voor een hele kleine groep door te laten gaan.
Vaak is het ook zo dat er vele wegen naar Rome leiden en kun je via een omweg toch nog dat bereiken wat je wil.
Je moet niet uit het oog verliezen dat iets betaalbaar moet blijven we betalen er met zijn allen voor en het kan niet zo zijn dat een onevenredig groot deel gaat naar 7 studenten die zo nodig bloemkoolkunde willen studeren.
Je kunt ook erg ver komen met zelfstudie, er zijn mensen die door zelfstudie experts geworden zijn op hun gebied.
Volgens mij moet er vooral iets gedaan worden voor de individuele leerling/student die in het “massaonderwijs” niet uit de verf komt.
Die grote middenmoot hobbelt wel door die klassen heen zonder al te veel problemen, pas als daar iemand uitvalt moet je in actie komen en hem/haar passend onderwijs geven voor korte of langere tijd.
Het moet er vooral op geeent zijn dat deze “uitvaller” zo snel mogelijk weer binnen het reguliere aanbod past.
"Ja, dat is wel zo. Je ziet het ook bij openbaarvervoer onrendabele lijnen verdwijnen.
Je moet natuurlijk ook wel in ogenschouw houden dat je geen bus kan laten rijden voor 3 passagiers per week."
Als meer mensen met de bus rijden, dan zit die 's avonds ook goed vol en kan de frequentie opgevoerd worden. Debet daaraan is de mening, dat je met openbaar vervoer niet mobiel zou zijn en dat het voor kinderen, armen, zieken en gekken is. Het niet willen deelnemen aan openbaar vervoer is volgens mij gewoon gebrek aan gemeenschapszin.
“Je kunt ook erg ver komen met zelfstudie, er zijn mensen die door zelfstudie experts geworden zijn op hun gebied.”
Goed, maar in deze maatschappij moet je een diploma kunnen laten zien.
