Rebekka:“Om er praktisch scheiding in te kunnen maken, moet je eerst beginnen om er wettelijk een scheiding erin te maken.”
Ja. Maar erg moeilijk is dat niet. Die scheiding geldt bijvoorbeeld al voor het mbo, hbo en wo. Daar mag de school niet weigeren om de foute broek (Wet Gelijke Behandeling is volledig van toepassing).
Rebekka:“Eigenlijk kom je dan op het zelfde probleem als ”zwarte en witte scholen"
Ja en nee. Door de vrijheid van onderwijs is de Wet Gelijke Behandeling niet van toepassing in het bo en vo. Zwarte leerlingen (meestal anderdenkend) mogen geweigerd worden. Gehandicapten ook.
Is de WGB wel van toepassing, dan mag dat allemaal niet meer.
Maar ondertussen zijn de meeste geloofsscholen toch vooral gevuld met niet kerkelijken of anders denkenden. Er zijn veel meer geloofsscholen dan er gelovige kinderen zijn. Daaruit blijkt eens te meer dat de meeste geloofsscholen allang geaccepteerd hebben dat hun taak een maatschappelijke is en geen kerkelijke.
En daaruit blijkt ook dat de combinatie geloofsschool én uitvoerder maatschappelijke taak, heel goed te doen is.
Nogmaals: het gaat om de scholen die die maatschappelijke taak niet serieus nemen. Het toezicht op die taak moet scherper. Zolang men blijft doen alsof er christelijk rekenen bestaat en dus ook rekenen (en al die andere vakken) tot het geloof kan horen, kan dat toezicht helemaal niet verscherpt worden, want staatstoezicht op geloof mag niet. En zolang kan ook het toezicht op niet geloofsscholen niet verscherpt worden, want de wet schrijft gelijke behandeling voor.
Je ziet, het een grijpt in het ander. Onderwijs, dat onderwijs dat tot het verplichte onderwijs valt, niet langer tot geloof rekenen, is genoeg voor de volledige ommekeer en niet schadelijk voor de bestaande geloofsscholen die hun maatschappelijke taak wel serieus nemen.