“Iedereen heeft recht op onderwijs maar we moeten wel in de gaten houden dat er veel meer kinderen in het reguliere onderwijs zitten dan ongeveer 10 jaar geleden met een probleempje”
Welnee. Het speciaal onderwijs is sinds 2000 met 20% gegroeid. De beweging is dus de andere kant op. Er gaan steeds minder kinderen naar het regulier onderwijs.
Ik heb een heleboel thuis met hem gedaan. Werd er zelfs vaak in teruggefloten door verschillende deskundigen.
tis wel jammer dat je de slechte onderwijssituatie in mijn schoenen schuift. Ik heb een hoop gedaan, maar hij hoort op school… Dan kun je niet over de bijdrage van een ouder praten… We hebben het verdorie over leerplicht… en de scholen die eronderuit kunnen komen, waardoor er kinderen geen onderwijs kunnen genieten. Het is erg misplaatst om dan over een ouderbijdrage te praten. Het maakt me eigenlijk ook een beetje boos.
ja ja ja… en dan komt de verwijderingsprocedure… Als je die heel lang uitrekt, dan kun je daar maanden lang over doen. Al die tijd zit het desbetreffende kind thuis. Aan het einde van de rit komt eruit dat het kind niet verwijderd mag worden, dan volgt er een procedure hoe het wel haalbaar gemaakt kan worden enz enz enz….
(ervaringsdeskundige, zoonlief is van schoolgestuurd om iets wat hij niet gedaan had. Na een week heeft school dit erkent, maar hij mocht echt niet terug komen, na 5 maanden procederen, en dus geen onderwijs, heb ik gelukkig een andere school gevonden…..)
“Ook geen schande gezien de kwaliteiten van het ”gewone“ onderwijs”
Het speciaal onderwijs is over het algemeen het slechtst van alles. Bovendien is dat verwijzen meestal geen vrije keus, maar dwang. En dat gaat precies zoals je hier in dit draadje kunt lezen. Een kind met een veel voorkomende aandoening ‘te eng’ vinden in de klas. Piepen over ‘al die kinderen die wel wat hebben’.
Tja…. Ooit wel eens een normaal mens ontmoet?
Geen eigen ervaring, maar een “geleende” van een collega:
Maak op papier afspraken met ouders over wie, wanneer prikt (wellicht kan het kind het al snel zelf). Op de school van mijn collega komt moeder de bewuste kleuter in de pauze prikken.
Maak tevens op hetzelfde papier afspraken over acties die ondernomen worden bij b.v. lage of juist hoge suikerspiegel en/ of bepaalde symptomen/ calamiteiten.
Het is ook handig om te weten in welke situaties je allerter moet zijn (o.a. bij fysieke inspanning).
De directie dient op de hoogte te zijn van de situatie en de gemaakte afspraken en je licht natuurlijk ook je collega's in.
Het is wel aardig tegenover het kind om het met de ouders in de klas eens te hebben over suikervrije traktaties of er zelf voor te zorgen dat je iets lekkers bij je hebt wat het kind wel mag hebben als er getrakteerd wordt.
Bij een vereniging waar ik zelf les geef, kreeg ik van ouders een lijstje met o.a. het volgende: bij … bloedsuikerspiegel: pakje vruchtensap drinken; bij …. bloedsuikerspiegel: pakje vruchtensap + liga eten; bij ….. bloedsuikerspiegel: ouders waarschuwen.
Dit kind heeft het genoemde eten + drinken in de rugtas.
Op het lijstje staat ook beschreven bij welke symptomen het verstandig is om het kind te laten prikken. Dit kind (ong. 7 jr., pas kort diabetes) voelt het meestal zelf en kan zelf prikken.
Tevens staan er verschillende telefoonnummers op het lijstje, van ouders thuis, mobiele nummers en volgens mij zelfs ook nog een oma en ik dacht ook het telefoonnummer en de naam van de huisarts.
Ik weet dat de GGD informatie kan geven over verschillende ziekten/ aandoeningen, dit zal vast ook wel bestaan voor diabetes (ik heb ooit een informatiebijeenkomst meegemaakt over epilepsie). Dus, als je het van belang vindt dat jijzelf of het hele team meer leert over deze ziekte, dan kan je dus ook contact met hen opnemen.
Ik denk dat het allemaal best mee zal vallen als je eenmaal weet wat je moet doen, wat de diabetes inhoudt en er duidelijke afspraken gemaakt zijn.
Succes!
tis wel jammer dat je de slechte onderwijssituatie in mijn schoenen schuift
Nee hoor dat doe ik beslist niet
Alleen je kan wel blijven trappen maar dat heeft geen nut.
zoek lotgenoten…maar daar kan je ook niet altijd mee door 1 deur.
Je kan niet in je eentje de wereld veranderen.
i khoor wat je zegt en toevallig wat je overkomt ik heb een school mede opgezet voor ouders die met hun kinderen tussen wal en schip zijn beland
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's