Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Jos van der Sterre
Nee ik ben het hiermee niet eens. Ik ben bezig met de rechten van kinderen. Ik houd me zo voor dat het daarom gaat. Niet alleen het recht van een kind op onderwijs, maar het recht van het kind op goed en gezong onderwijs.
Goede vraag Rebekka
Mijn stelling is zelfs dat dwang en straf strijdig zijn met het recht op onderwijs omdat dat demotiveerd tot leren. Uiteraard is het zo dat als je van niemand onderwijs krijgt je in nog slechtere omstandigheden verkeert.
Jouw zoon is autistisch. In welke mate leert hij spontaan?
Als hij niet op school zit , zit hij dan thuis en kun jij dan iets doen waardoor hij “zelf leert” . Als ik een autistisch kind zou hebben ………………………. nou ja ….. ik dacht van alles, maar kan er eigenlijk niets over zeggen. Waar houdt hij van, wat vindt hij leuk? Dat zou ik hem willen geven, en dan maar hopen dat hij “onderweg” dingen leert
Jos van der Sterre schreef:
>
> Jouw zoon is autistisch. In welke mate leert hij spontaan?
>
> Als hij niet op school zit , zit hij dan thuis en kun jij dan
> iets doen waardoor hij “zelf leert” . Als ik een autistisch
> kind zou hebben ………………………. nou ja ….. ik
> dacht van alles, maar kan er eigenlijk niets over zeggen.
> Waar houdt hij van, wat vindt hij leuk? Dat zou ik hem willen
> geven, en dan maar hopen dat hij “onderweg” dingen leert
Nee, hij is idd autistisch, als hij niet verplicht wordt tot leren, dan leert hij niet. Dat is precies waar nu het probleem ligt tussen school en mij. Die laten hem teveel en nu valt hij terug. Terug in agressie, terug in dwanggedrag, terug in leren, terug in zelfstandigheid, terug in zelfkennis, terug in, moet ik nog doorgaan?
Wat hij leuk vind, hij vind dwalen leuk, hij vindt kletsen leuk. En dat kletsen houdt in: hij bepaald waar het gesprek over gaat en hij stelt de vragen, er worden geen vragen terug gesteld. Spelen kan hij niet, hij heeft immers geen fantasie… Hij laat alleen maar dingen zien wat je van hem verwacht, anders ziet hij het nut niet in. Dus: je kleed jezelf aan, anders krijg je straf. Als je je aan hebt gekleed krijg je een snoepje…En aankleden, is direct aankleden, anders snapt hij niet hoelang hij moet wachten voor hij de opdracht moet uitvoeren. na 5 seconden, na 20 sec. na een minuut? dat is allemaal niet concreet genoeg. direct is direct, anders starf. Hier neem ik het voorbeeld aankleden, maar dat geld echt voor alles, van puzzels tot eten.
Nee jouw aanpak kan niet werken bij een kind als die van mij… Alles zit vast in dwanggedrag en rituelen enz…
Het zelfde gesprek bij dezelfde persoon, in dezelfde volgorde, waar dezelfde antwoorden op gegeven moeten worden.
Wat leeftijd hiermee te maken heeft, begrijp ik niet. Dat jij nu nog niet verstaan hebt dat Jos vindt dat jij geen verstand hebt van autistische kinderen opvoeden vind ik jammer. Hij maakt je gewoon belachelijk en weet van zichzelf dat hij het beter zou doen, maar ja net zo min als hij hoogbegaafde kinderen in huis heeft, heeft hij een autistisch kind in huis. Hij zou anders wel anders piepen.
Jammer Rebekka, heeeeeeeel jammer, je kan je energie beter aanwenden, wed ik…
Pat
Wat een ellende, ik hoop dat er ergens een pleziertje voor jullie uit te halen is.
Er is dus een dramatisch verschil tussen jouw en mijn kinderen.
Voor jouw kind is het aanbieden van structuur noodzaak en je kind kan niet leren structuur voor zichzelf aan te leggen. Voor jouw kind is een omgeving met voldoende structuur (en dus ook dwang) een minimumvereiste om te kunnen functioneren.
Zou je kind wel spontaan eten, of zou het sterven als je niets aanbood? (ik hoop dat je begrijpt dat iik je niet wil kwetsen)
Vraagje: is er in jouw ogen, als er geen sprake is van een eigen wil (heeft je kind een eigen wil?) sprake van “dwang” als je je kind dingen verplicht zoals aankleden, wassen eten? Ik betwijfel of je dat zou kunnen stellen.
Voor mijn kinderen (gezond, intelligent en graag bereid tot het leren van vanalles) is dwang een last en de “plicht” om te functioneren zoals de “rest van de klas” doet een beperking van hun mogelijkheden, hetgeen zij logischerwijs als uiterst vervelend beschouwen. Voor mijn kinderen is juist de vrijheid van keuze en werken vanuit eigen initiatief een minimumvereiste om hen hun mogelijkheden te leren benutten.
Als ik spreek over onderwijs zonder dwang en straf is mijn doelgroep “het normale gezonde kind”. Dat er een groep kinderen is die niet of slechts moeilijk tot de normale gezonde kinderen kan worden gerekend was mij duidelijk en dat daarvoor andere overwegingen dan “geen dwang geen straf” belangrijker kunnen zijn is wat mij betreft logisch.
Waar liggen de compromissen?
Jouw kind op een gewone school met heel veel persoonlijke aandacht en begeleiiding. Mijn kind op dezelfde school met hetzelfde. De tijd die bespaart wordt op mijn kind (die lekker zelf mag sturen in het leerproces) kan aan jouw kind gegeven worden ?
… je bent leuk