Hoi,
In mijn geval: afhankelijk van de leerkracht. Mijn ene zoon is dyslectisch en deze geef ik zelf in schooltijd en thuis bijles. Met rekenen ben ik nog maar net begonnen, dus kan nog niet inschatten hoe de vorderingen hierin zullen zijn. Ik heb wat hem betreft altijd veel medewerking gehad van de leerkrachten.
Mijn andere zoon geef ik (preventief) bijles al vanaf begin groep 3. Dit omdat ik dus geloof dat de huidige spellingsmethodes incompleet, onduidelijk en veel te vaak zelfs incorrect zijn. Zijn juffrouw was hier helemaal niet blij mee, met name omdat ik met een methode werk die niet verklankt (dus geen, ah, buh, cuh, duh, etc.). Tegenwoordig mag je als ouders zelfs thuis niet spreken over de normale a-b-c-klanken. Dan zouden de kinderen in de war raken?!?!? Alsof het niet verwarrend is dat de “ah” één a, is, en dat de “aa” er twee zijn, maar toch weer niet aan het eind van een woord of lettergreep. Het is toch veel handiger de kinderen te leren dat de a uitgesproken wordt als een “ah”, als er een medeklinker achter wordt geplaatst?
Ik heb een cursus gevolgd voor deze lesmethode. En….. ik kan elke pabo-student adviseren deze cursus ook te volgen. Dan leren ze nu eindelijk eens hoe de Nederlandse taal nu eigenlijk in elkaar steekt en kunnen ze beter inschatten waarom een kind een bepaalde fout maakt en kunnen ze ook een oplossing bieden . Want dat is volgens mij wat er aan ontbreekt: als een kind een fout maakt, weet een leerkracht vaak niet in te schatten waar de fout vandaan komt. Bij mijn jongste zoon heb ik zoveel verwarring zien ontstaan in groep 3. Gewoonweg omdat de uitleg niet compleet is en verwarrend.
En buiten de spelling, de grammatica die kinderen op de basisschool krijgen is ook ver onder de maat. Er wordt van kinderen verwacht dat ze kunnen horen of een woord op -e of -en eindigt, zonder dat ze uitleg krijgen over een bijvoeglijk naamwoord, werkwoord, zelfstandig naamwoord. Sterker nog, voor de klas staat een juf zichzelf gek te articuleren om ervoor te zorgen dat de woorden juist worden geschreven. Dictees worden woord voor woord opgelezen, omdat de kinderen niet eens in staat zijn een hele zin te onthouden?!?!?
Wat de methodes betreft: ik denk dat de makers van de methodes heilig worden geacht. Als alternatieve methode is het niet makkelijk om er tussen te komen, ook al is de methode 10 x beter. Ik denk dat het een kwestie is van geld, macht en vriendjespolitiek en dat in de toekomst alleen nog maar kinderen van ouders met geld een goede - particuliere - basisschool gaan volgen.
Net als over het rekenen, heeft er ook een bericht over de kennis van de Nederlandse taal in de krant gestaan. Hierin werd beweerd dat 10 % van de leerlingen uit groep 8 analfabeet is. Komt niet bepaald overeen met de 3 % die dyslectisch zou zijn. En over het rekenen heeft ook al eens eerder een bericht in de krant gestaan dat de ouderwetse manier van rekenen met name voor jongens veel beter is. De rekenbladen zijn gewoon veel te chaotisch; er moeten te veel verschillende dingen op 1 blad worden gedaan. Veel te weinig structuur.
Groetjes,
Linda