school aanklagen

  • Rebekka

    Hoi, ik ben al heel lang niet geweest hier. Misschien kennen sommige mijn verhaal nogwel…ik kon hier nl goed mij ei kwijt (thanks!!) Ik heb 2 jaar geleden enorm veel problemen gehad met onze autistische pleegzoon op school. Hij is zonder opgaaf van redenen naar huis gestuurd en mocht niet meer op school komen. Hij was wel leerplichtig en voor deze school (zmlk) geindiceerd door het REC. Het verhaal klopt voor geen meter en er is zeer onethisch gehandeld door deze school. (het is zo sterk dat ik door diverse aktualiteitenprogramma's benaderd ben om ons verhaal op tv te doen, wil dit echter niet)

    Dit was in het kort de voorgeschiedenis.

    Nu is het zo dat het nog steeds veel pijn doet wat er gebeurd is… Ik hoopte dat de pijn weg zou trekken, maar helaas dit gebeurd niet. Ik heb een vreselijk gevoel van onrecht wat ons aangedaan is… Ik zit eraan te denken om uit tezoeken of school hiervoor aan te klagen is… Ze zeggen heel vluchtig: ja hebben fouten gemaakt, omdat een school, als ze dat zeggen/toegeven eigenlijk alles kunnen maken. Dit is nooit gemeent geweest en gingen ook steeds keurig door met waar ze mee bezig waren… Zo snel mogenlijk lozen bvan onze zoon.

    Het is inmiddels al 2 jaar geleden, en ik vroeg me af… verjaart zoiets? Heeft er iemand ervaring in een soortgelijke kwestie?

    alvast bedankt

  • angel

    ik heb gewerkt op een school opgezet door een moeder waarop een aantal kinderen zaten die om diverse redenen niet meer op een school zaten omdat de school er niks mee kon, kinderen met AD HD pdd-noss en autisme een erg bijzondere ervaring om mee te werken.

    deze kinderen kwamen ook van de diverse gespecialiseerde scholen af en om diverse redenene kon men ze niet meer plaatsen (veelal onkundigheid van de school

    maar ook ouders die behoorlijk dwars kunnen liggen)

    ik weet niet of het zinvol is om mensen aan te klagen die niet kundig zijn op bepaalde gebieden binnen het bedrijfsleven natuurlijk wel , maar dit is onderwijs land

    Je zou het kunnen proberen op het niet kundig zijn.

    Ik weet het eigenlijk niet wat wijsheid is.

    Toch is het verstandig een nieuwe weg te blijven volgen en vooral niet terug te gaan naar een“afgesloten traject”indien niet afgesloten zou ik op zoek gaan naar lotgenoten en toch ergens het proberen af te sluiten.

    het geeft geen bevrediging om een school aan te klagen het brengt niks vernieuwends met zich mee.

  • Rebekka

    Hoe jammer dat onkunde is, dat is absoluut niet wat me dwars zit… Het is juist de onwil. Die van mij is extreem moeilijk kwa gedrag en daar ben ik me zeker van bewust. Als het niet lukt met hem, dan is het jammer, maar zo steekt de wereld nou eenmaal in elkaar, maar je moet wel willen!

    In het kort:

    Ik ben een ouder die juist heel erg mee werk met school. Absoluut niet dwars ben. De desbetreffende juf zei dat ze geen zin in een zwaar jaar, en had geen zin in om ons kind les te geven… Hier heeft ze dan ook naar gehandeld. ik had geregeld dat onze zoon 1 op 1 kreeg (wilde de ook juf graag) middels het consulenten team, dat ken je misschien wel. Hij heeft uiteindelijk 2 weken op die school gezeten en mocht amper de klas in. Alhoewel hij zogenoemde schaduwtraining kreeg wilde de juf geen werkjes of iets voor hem verzinnen, dat moesten de 1 op 1's maar doen. Daarnaast mocht hij amper de klas in. Na 2 weken viel er door bepaalde omstandigheden een kast om in de klas. De juf stuurde vervolgens onze zoon naar huis. hij had een kast omgegooit en was nu aantoonbaar een gevaar voor andere kinderen, dus een gegronde reden om hem van school te sturen. Na een week bleek dat hij de kast nooit heeft omgegooit. (daarnaast vind ik het hoe dan ook de verantwoordelijkheid van een leerkracht/school dat een kast überhaupt niet kan omvallen, maar goed, dat is niet eens van toepassing)

    Ondanks dat hij dus niet de oorzaak van dit incident is geweest mocht hij nooit meer terug komen. En dat ondanks ik het wekelijks in elk gesprek vroeg waarom hij thuis zat en waarom hij niet naar school mocht komen.

    Ik vind dus dat het niet met de handicap en het gedrag van onze zoon te maken heeft, maar met de onwil van school….

    Ik heb ook altijd gewerkt met deze doelgroep, het is een idd een geweldig leuke en boeiende doelgroep. Een doelgroep waar je nog meer van hen leert als zij van jou :D Onze zoon zit nu ook op een school die een speciale auti-groep heeft. Dit gaat relatief prima. (tja hij blijft natuurlijk gehandicapt ;) )

    groetjes

  • Vechter

    Alle informarie over klachten in het onderwijs en klachtenprocedures enz. kun je vinden op www.onderwijsklachten.nl

    Volgens mij kun je via de normale klachtenprocedure tot 1 jaar later terecht.

    Maar misschien zijn er nog andere mogelijkheden.

    Sterkte

  • cor

    Ach ja, de school heeft het weer eens verkeerd gedaan.

  • Rebekka

    huh? ik hoop niet dat je dit sarcastisch bedoeld…Dan zou ik het als erg kwetsend ervaren.

    Deze school heeft het idd erg verkeerd gedaan, en volgensmij een aantal wetten overschreden… (van de leerplicht??)

    Ik zeg niet dat dus scholen slecht zijn, dus ook als je het niet sarcastisch bedoelt…: niet alle scholen zijn slecht, maar in iedergeval deze.

    Wat wel slecht geregeld is, is dat een school werkelijk waar alles kan maken… En dus ook wetten kunnen overtreden.

    Ik heb dit nooit geweten, maar helaas wel moeten ervaren. Ondanks dat alle instanties die er waren (inspectie, onderwijs consulent, REC, CCE, enz) verklaarden dat wat hier gebeurde niet acceptabel was, kon het dus toch gebeuren…. En zonder dat school daar enig probleem mee kreeg. (dan een slechte naam, door alle betrokkenen)

  • Marto

    Ik denk dat het wel degelijk zin heeft om een school aan te klagen. Is het niet voor jouw eigen kind dan wel voor een volgende generatie.

    In de praktijk wordt pas bij een rechter bepaald welke wetten moeten worden toegepast en nageleefd. Zolang dit niet gebeurt heeft een school, of andere instantie, feitelijk vrij spel. Dit blijkt ook uit jouw verhaal.

    De wetgeving gaat er naar toe dat een individuele docent aansprakelijk kan worden gesteld. Er kan dan niet meer gezegd worden dat ‘de school’ het heeft gedaan en dat de docent dus vrijuit gaat. Met de wet BIO is vastgelegd wat de competenties van een docent moeten zijn. Hiermee wordt in principe ook duidelijker waarop een docent aanspreekbaar is.

  • M Lavell

    Als ik het goed heb dan zit je zoon niet meer op die school en ben je er ook niet meer aan verbonden. In dat geval kun je niet meer terecht bij de klachtencommissie. De suggestie die Marto doet, klagen om verbetering voor anderen te oraniseren, is natuurlijk een goede, maar de gangbare klachtenprocedures zijn daar niet echt op ingericht.

    Vooral van belang hierbij is dat de uitspraak van een klachtencommissie niet bindend is. Dus ook al zouden ze je klacht in behandeling nemen, dan nog betekent die uitspraak niet zoveel.

    De andere weg is de rechter. Dat heeft alleen zin als je aantoonbaar schade hebt geleden. Als het je geld gekost heeft dus. Je kunt voor de rechter dat geld terug eisen, maar omdat zo'n procedure ook geld kost, heeft het eigenlijk alleen maar zin als je het om veel geld gaat.

    Als er sprake is geweest van (sexuele) intimidatie, dan zou je er een strafklacht van kunnen maken. Je moet dan aangifte doen tegen personen, niet tegen de school als geheel.

  • Rebekka

    pff, wat weet jij toch veel, viel me 2 jaar geleden ook al op ;)

    De schade is vooral emotioneel Voor ons, en voor ons pleegkind natuurlijk. Hij heeft tenslotte vanaf januari tot het volgende schooljaar thuis gezeten. Hij is autist en vandaaruit is het alleen al heel belangrijk dat hij dagbesteding blijft houden, om in het sociale systeem te blijven.

    Tja intimidatie, zal het zo heten? discriminatie natuurlijk wel. Hij is op zijn handicap weggestuurd. Maar daar is het geheelplaatje “de school” verantwoordelijk voor. In eerste instantie de juf, die verschilende dingen gelogen had, om hem van school te krijgen, wat ik allemaal zwart op wit “gerectificeerd”heb gekregen van de school. En vervolgens de algemeen directeur, die hem daarna de toegang tot de school bleef weigeren.

    och ik vergeet nooit meer dat smoelwerk van die man, het laatste gesprek. Ik moest uitspreken dat ik 100 procent vertrouwen in de school had, en dat was de voorwaarde dat hij terug kon komen. (school moest na maanden procederen van allerlei instanties) Ik heb toen gezegd dat ik dit niet kon, want de school had al te veel beschgadigd, maar dat ik de school wel de kans wilde geven om het vertrouwen te winnen, tot ik een andere school had gevonden. (binnen zmlk onderwijs heb je eigenlijk geen mogenlijkheden om te schwitchen naar een andere school, gelukkig heeft uiteindelijk het REC ongelooflijk haar best gedaan om een andere school te vinden, en dit is gelukt)

    Die lach die die man toen kreeg op zijn uitgestreken smoelwerk (sorry hoor, ben nog steeds gefrustreerd) “Zo dan ben je nu strafbaar, want je werkt nu tegen dat hij naar school terug kan…..”

    ik ben al die tijd beleefd geweest en heb “correct” gesproken en gehandeld. Veel geslikt en me steeds maar weer ingezet om hem op school te krijgen. Ik ben nooit eens boos op hem geweest… Op aanraden van alle instanties. En dat is wat nu breekt. Die woede en frustratie is er toen nooit uitgekomen. Het zit me zo dwars dat die ******* dit allemaal heeft gedaan en dat hij er mij uitlachte en ermee weg kan komen. Mijn gelijk heb ik van alle instanties gehad, maar oei, het is zo onbevredigend…. Ik lig er nu nog wel eens wakker van… Vreselijke man.

    (zo, even een stukje van me afgeschreven…:D)

  • angel

    ach cor de scholen doen ook niet altijd veel goeds.