Zonder visie en idealen is het het beste vol te houden: verstand op nul, zeg maar.;-)
Hallo allemaal
Ik woon in het buitenland en heb o.a. les gegeven op een internationale school in Spanje, weliswaar zonder lesbevoegdheid, maar dat hoeft niet op een privé-school…
Nu geef ik alleen nog nog privé-les in weer een ander land. Ik dacht dat mijn (slechte) ervaringen op die Spaanse school uitzonderlijk waren maar nu blijkt dat er meerdere leraren in Nederland hetzelfde voelen. Dat is natuurlijk schrijnend. Lesgeven zonder idealisme lijkt me verschrikkelijk, voor de leerling, maar ook voor de leraar.
Toch heeft het bij mij een drang weggenomen. Mijn behoefte om les te geven in Nederland is vrijwel verdwenen, mede dankzij de voorgaande reacties. Ik woon nu in een land waar 20 uur per week lesgeven op de universiteit je omgerekend 150 euro per maand opbrengt. Basisonderwijs levert je 200 euro per maand op…. Ik ken hier leraren die ´s morgens 5 uur op 1 school werken en ´s middags 5 uur op een andere school…
Ik houd het voorlopig dus maar bij mijn privé-lessen: 1,50 euro per uur, maar mijn idealisme blijft intact..
Je gaat aan de slag en hebt of krijgt vanzelf ideeën. Over opvoeden, methodes, didactische hulpmiddelen, een voor kinderen uitdagende omgeving enz. Tenslotte ben je er medeverantwoordelijk voor dat ze uiteindelijk als welopgevoede, met voldoende bagage toegeruste burgers de maatschappij in gaan.
Stel dat er nooit een idee kan worden gehonoreerd, simpelweg omdat er geen geld voor is. Hoe lang is het dan nog leuk?
In plaats daarvan zitten de kinderen met z'n dertigen in een klas, is er op de veertien klassen één computerruimte, en zijn er boeken uit het jaar nul.
Heb je nu een idee?
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?