Kinderen achtergelaten tijdens schoolreis.

M Lavell

20-06-2005 22:25

“ Wie de klachtencommissie overslaat, zou daarop kunnen worden aangesproken bij het inschakelen van de rechter. ”
Nee. Je mag ook meteen naar de rechter. Het niet eerst naar de klachtencommissie gaan wordt niet tegen je gebruikt. Je mag het zelfs tegelijkertijd doen. Het vervelende aan klachtencommissies is dat ze geen bindende uitspraak geven. Als je een bindende uitspraak wil, dan kun je niet anders dan naar de rechter. Daarom mag je die klachtencommissie ook overslaan.
Voor heel veel procedures binnen de school telt die klachtencommissie zelfs helemaal niet mee. Bijvoorbeeld bij bezwaar en beroep tegen beschikkingen over doorstromen, verlofaanvragen, acceptatiebeleid, etc.
Andersom telt wel: Als je een positieve uitspraak hebt van de klachtencommissie, dan zal de rechter die betrekken in het vonnis. Dat kan je helpen bij de uitspraak van de rechter.
Overigens denk ik dat in dit geval de klachtencommissie de meest geeigende weg is. Er valt niet zoveel te eisen namelijk, behalve wellicht een tientje benzinekosten. Wat deze ouders willen waarschijnlijk, is excuses en de verzekering dat zoiets niet weer zal gebeuren.
“Kortom: creatieve oplossingen voor dit probleem zullen zeker door betrokken docenten worden gewaardeerd!”
Ik weet haast zeker dat deze kinderen een mobieltje bij zich hadden. Wie niet tegenwoordig? Bovendien heb je gelijk. Die laatkomers kom je bij elke dagtocht tegen. Het is niet bepaald aan leeftijd gebonden. Je kunt je er dus op voorbereiden. Door inderdaad iemand met de eigen auto te laten gaan en die de laatkomers op te laten vangen.
Ja, is vervelend. Maar er moet wel mee gerekend worden dat deze 13-jarigen wellicht zelf voor het eerst deze fout begaan. Dat ze in de geschiedenis van het schoolreisje de zoveelduizendste op rij zijn, kan ze niet worden aangerekend.
M Lavell

20-06-2005 22:33

“Die overigens meteen op de hoogte wordt gesteld van dit ‘probleem’ gezin!! Want dÃƒÂ¡t ben je als je niet alles van school over je kant laat gaan.”
Kijk, en daar kun je nu met recht een rechtszaak over aanspannen. De school mag niets aan een vervolgschool doorgeven, niet schriftelijk en niet mondeling, zonder dat de ouders/leerling weten wat dat is.
Ouders en leerlingen hebben inzage en correctierecht vÃƒÂ³ÃƒÂ³rdat informatie (digitaal, schriftelijk of mondeling) wordt overgedragen. Als de school een professionele opvatting niet wil wijzigen en de ouders/leerling zijn het er niet mee eens, dan heb je recht op het toevoegen van je eigen commentaar bij die opvatting van de school.
Je bent niet helemaal machteloos. Je moet wel de kansen die je hebt pakken. De scholen zullen niet uit zichzelf rekening houden met de rechten van ouders en leerlingen, zeker niet als dat extra werk oplevert of gewoontes onderuit haalt.
jk

20-06-2005 22:49

U heeft helemaal gelijk als u vindt dat kinderen van 13 en 14 jaar zich aan een afgesproken tijd moeten kunnen houden.
Deze kinderen zijn niet mijn kinderen maar een van hen ken ik heel goed omdat hij 4 jaar bij mijn zoon in de klas heeft gezeten.
Het is een heel volgzaam kind die eigenlijk nooit voor problemen heeft gezorgd in de vier jaar dat hij bij mijn zoon zat. ik durf dan ook met veel zekerheid te beweren dat dit kind zich echt gewoon vergist heeft in de tijd.
MAAR, zelfs al zou dit niet het geval zijn je mag als school nooit twee kinderen achterlaten die niet de mogelijkheid hebben om thuis te komen.
Ik denk dat ze gewoon vergeten zijn, foutje, maar wel een heel kwalijk foutje.
Gelukkig hebben de pubers van tegenwoordig allemaal een mobieltje en kon deze jongen zijn moeder bellen die vervolgens weer de vader van het vriendje kon bereiken om de kinderen op te gaan halen, maar dit had natuurlijk nooit mogen gebeuren.
Ik begrijp dan ook goed dat ouders hier genoegdoening voor willen hebben maar als je dan bij dezelfde klunzen een klacht moet indienen wat kun je daar dan van verwachten? Volgens mij niets!
jk

20-06-2005 23:01

Ik heb gebruik gemaakt van de rechten en kansen die je hebt, op de basisschool waar de kinderen zaten.
Na heel veel gesprekken die op niets uit liepen heb ik een brandbrief geschreven naar de toen nog minister Hermans.
Naar aanleiding van die brief is toen de bal gaan rollen en is WSNS ingeschakeld.
Zij hebben toen een test uitgevoerd en een ambulant begeleider ingeschakeld.
Deze heeft vervolgens advies uitgebracht aan de school en de intern begeleider moest het uitvoeren. Dan kom je er weer achter hoe sterk je staat als ouder, niet dus, de intern begeleider van school voerde het advies niet uit.
Zij vond het van af het eerste gesprek al onzin, een kind dat zo slim is kan het zelf allemaal wel, en zo heeft zij zich altijd opgesteld tot de laatste schooldag.
Tot op heden hebben we nog last van haar gedrag en zitten met een kind dat het wel kan maar niets uitvoert omdat hij nooit heeft geleerd dat leren iets is wat je moet leren en dat niet vanzelf gaat.
Angelique

20-06-2005 23:08

En op een andere school heb je kans om tegen dezelfde “probleemleraren” aan te lopen! Een kind dat ingetogen is en verlegen, wordt op een andere school niet ineens een heel ander kind. Dan moet het kind dus weer boffen dat het en leerkracht krijgt die hem/haar begrijpt…
Mijn kinderen hebben ook wel eens een leerkracht gehad die hen begreep en waar wij het volste vertrouwen hadden. Op dit moment heeft onze zoon een geweldig stel juffen. Maar dat tref je gewoon niet ieder jaar. Vandaar dat velen het hebben over het “maken en breken” van een kind. Het moet klikken tussen een leerling en leerkracht. Klikt het niet, dan is het een verloren jaar geweest.
Dus het is niet over na de basisschool? Nou, dan ga ik me vast inschrijven voor een assertiviteitscursus! Gelukkig duurt het nog een hele poos voordat wij met het VO te maken krijgen!!
Nanda

20-06-2005 23:09

Ik vind dat u gelijk heeft wat betreft de jongeren die wel op tijd zijn bij de bus, die moet je in toom houden in een misschien wel bloedhete bus, dat valt niet mee, vooral niet bij tieners…
Maar dan blijft er nog steeds de optie om de bussen te laten vertrekken, want er zal ook wel een prijs zijn afgesproken voor de bus en ieder half uur dat ze langer weg zijn moet je betalen dus extra kosten…
Maar dan had de leerkracht met eigen vervoer daar kunnen blijven en met de 2 leerlingen terug kunnen keren…
Wat ik ook kwalijk vind is dat er zover ik kan overzien ze ook niet zijn omgeroepen in het park en dat duidt er dus meer op dat ze echt zijn vergeten en dat is mijns inziens echt onvergeefelijk… Dat mag een school niet overkomen, niet 1 dus al helemaal niet 2 stuks…
M Lavell

21-06-2005 08:14

“Dan kom je er weer achter hoe sterk je staat als ouder, niet dus, de intern begeleider van school voerde het advies niet uit. Zij vond het van af het eerste gesprek al onzin”
Dat klopt. Er zijn maar een beperkt aantal terreinen waar je duidelijke rechten hebt. De inrichting van de school hoort daar expliciet niet toe. Niemand kan een school dwingen het eens te zijn met een deskundig oordeel van buiten. Scholen mogen hun eigen ‘deskundigheid’ hebben en eraan vasthouden, zelfs of juist als deze ‘kunde’ rust op ideologische vaagheden of een diep gevoeld geloof in ‘laat maar waaien’.
De school moet wel doen wat men zelf zegt te zullen doen. En daar zit een lichtpuntje, want door de samenwerkingsverbanden worden scholen toch min of meer gedwongen beloftes te doen over de leerlingenzorg die men zal bieden. Die beloftes of voornemens staan in het zorgplan. Het samenwerkingsverband is medeverantwoordelijk voor de kwaliteit van de uitvoering van dat plan. Dus als een school zich er niet aan houdt, dan kun je dat samenwerkingsverband aanspreken op de taak.
Of dat helpt is allemaal vers twee natuurlijk. Meestal duurt dit soort gedoe gewoon te lang om er een oplossing uit te laten komen. Het kind zit dagelijks met het probleem en kan niet wachten op ‘groeiende bereidheid’.
Bovendien, en dat is een heel ander ding, is het onderwijs niet passend voor iedereen. Het levert geen maatwerk. Welke mooie woorden daar ook over gesproken worden, onderwijs (zeker het leerplichtig onderwijs) blijft massawerk waarbij de uitkomst ‘goed’ is als het voor de meerderheid een acceptabele uitkomst heeft. Zolang dat deel dat tussen wal en schip belandt een klein deel is, zal het onderwijs niets verweten worden. In individuele zin is onderwijs bovendien niet opeisbaar. Wel afdwingbaar via de leerplichtwet.
Teksten als ‘elke thuiszitter is er een te veel’ zijn politieke demagogie. Het onderwijs als geheel trekt zich geen bal aan van de minderheid die er niet in past. Dat zal ook niet veranderen, tenzij ook in Nederland het leerrecht wordt ingevoerd en het recht op onderwijs eindelijk eens opgenomen wordt in wetgeving die bepaalt waar je dan precies recht op hebt.
Pas als dat zo is, dan is dat deel opeisbaar.
Ik zie het er niet van komen. Vooralsnog wordt de vrijheid van scholen belangrijker gevonden dan de rechten van individuele leerlingen.
jk

21-06-2005 09:43

Het best kun je, je kind inschrijven voor zo'n assertiviteits cursus.
Van mijn zoon's is er een heel goed gebekt, netjes zegt hij wat hij vindt en wat hij wil, dit kind wordt door practisch alle leerkrachten als plezierig ervaren hij heeft gevoel voor humor en loopt fluitend door school heen.
De ander is heel intelligent maar heeft er geen zin in en doet zijn mond niet open als hem onrecht wordt aangedaan, tenzij ze echt te ver gaan dan bekt hij ze af niet onbeleefd maar wel onplezierig.
Dit kind heeft al vanaf groep 2 problemen, soms treft hij een leerkracht die hem begrijpt en dan gaat het goed, vooral leerkracht die door iedereen als prettig worden ervaren daar kan hij mee overweg. Dit is een kind die leert voor een ander en niet voor zichzelf, als de leerkracht het vriendelijk vraagt dan doet hij z'n best maar is het een pinnige heer of dame dan gaat het gewoon mis.
Ik denk als ouder dat de leerkrachten hier na hun opleiding mee om moeten kunnen gaan maar dat zit kennelijk niet in de opleiding.
Mijn conclusie is dus, je kind moet het zelf doen en vooral niets van de leerkracht verwachten en ik heb me daar maar enigzins bij neergelegd.
Angelique

21-06-2005 11:46

Ik heb 3 kinderen. De oudste is zeer ingetogen, leeft in zijn eigen wereldje. Echt een denker en heel verstandig voor zijn leeftijd. Hij spreekt een leerkracht nooit tegen, hij slikt alles. Of het nu terecht is of niet. Hij wordt niet boos wanneer hij onterecht gestraft wordt, hij wordt hooguit iets stiller. Tijdens zijn schoolreis, (toen hij bijna niets te eten/drinken heeft gehad) zei hij pas thuis: “Mamma ik ben duizelig, en heb zo'n honger en dorst.” had ik het eerder geweten, dan had ik gelijk zijn juf erop aan kunnen spreken.
De middelste heeft ongeveer hetzelfde karakter, alleen daar komt nog bij dat ze veel te lief is. Als er 3 kindjes zijn en 2 snoepjes, dan geeft zij haar snoepje aan het kind dat niets heeft. Ze is vandaag op schoolreis en ik hoop dat er iemand op haar let zodat ze niet ondergeschoffeld wordt.
Nummer 3 is precies het tegenovergestelde. Een heerlijk kind met een eigen willetje maar op een leuke manier. Laat zich de kaas echt niet van het brood eten. Ik hoop maar dat de leerkrachten van de oudste 2 ook de jongste in de klas zullen krijgen….
Misschien is dus inderdaad een assertiviteitscursus voor kinderen een idee!
ZZ

21-06-2005 13:44

Kortom: creatieve oplossingen voor dit probleem zullen zeker door betrokken docenten worden gewaardeerd!
De mobiele nummers noteren van de kinderen die meegaan! Zoals hier al eerder gezegd heeft ieder schoolgaand kind tegenwoordig zo'n ding. Simpel dus.
Ben het overigens geheel met u eens.
ZZ

Kinderen achtergelaten tijdens schoolreis.

M Lavell

M Lavell

jk

jk

Angelique

Nanda

M Lavell

jk

Angelique

ZZ