Esther bedoelt met methode een werk/ planning uitgegeven door een educatieve uitgever. Als een school zonder “methode” aan het werk gaat dan wil dit niet zeggen dat er helemaal geen “methode”, doorgaande lijn met afspraken etc. inzit.
Deze conventies zijn ook best zelf aan te leren, zonder behulp van door een educatieve uitgever samengesteld lesmateriaal. In dat geval is het natuurlijk zaak de leerlijnen erg goed in ogenschouw te blijven houden.
Gevaar lijkt me wel dat als je de methode loslaat en nu zef aan de slag gaat, met extra nadruk op de hiaten blijkende uit het PI dictee, dat de overige zaken verslappen, elementen die via de methode stiekum structureel en veelvuldig aan bod kwamen die nu over het hoofd gezien worden.
Waarom zelf gaan knutselen als er bij educatieve uitgevers hele slimme mensen zitten die kundig nagedacht hebben over de wijze van aanlering van onze spelling? Natuurlijk zullen er hiaten blijven en is een RT op locale pijnpunten noodzakelijk maar om nu maar meteen heel de methode buiten boord te kieperen? Heeft u er niet eens over nagedacht om de methode te behouden en aan de hiaten extra aandacht te besteden, buiten de methode om? Als de methode echt niet bevalt is het ook altijd nog een optie een andere methode aan te schaffen.
Maar als u echt zonder methode te werk wilt gaan zijn er anderen u voorgegaan. In Belgie werkt het merendeel van de scholen vanuit de leerlijnen en worden er geen methoden aangeschaft, de Belgische leerkracht ontwikkelt zelf zijn lesmateriaal en past dit in de loop der jaren aan. Ideaal om je werk zo te kunnn personaliseren aan je klas, wat minder als je jaarlijks van groep verwisselt, het is ECHT belangrijk je goed in de stof verdiept te hebben.
In Nederland zijn er dan natuurlijk nog de methodeschool die vaak werken met een zelf gecreeerde spellingsmethode, ga eens informeren op de plaatselijke Montessorischool (e.a.) en ik weet zeker dat ze u verder kunnen helpen