doorkleuteren

  • Sandra

    svp advies:

    Een paar specifieke vragen over de overgangscriteria naar groep 3 in jullie scholen.

    1. Tot welk getal moeten ze kunnen tellen?

    2. Moeten ze al kunnen lezen (eenvoudige 3 lettergreep woorden)?

    Mijn zoon is van november 2003, is nu dus 5 jaar. Hij kan al lezen en tot 150 tellen. Sociaal emotioneel gaat het goed. Wat is de kans dat de school nu gaat zeggen dat hij moet blijven zitten? En sta ik sterk in mijn schoenen aangezien hij al kan lezen en tellen?

    Svp advies, gesprek is volgende week.

    Met veel dank, Sandra.

  • Natasja

    Beste Sandra,

    Wettelijk gezien hoort jullie zoon gewoon over te gaan naar groep 3. Kort gezegd zegt de wet dat een kind een ononderbroken leerproces behoort door te maken en dat binnen een tijdsbestek van 8 jaar.

    Sommige scholen houden nog steeds de 1 oktober grens aan, deze is al meer dan 20 jaar niet meer van toepassing. Tevens vinden sommige scholen dat doorkleuteren niet zittenblijven is, dat is het echter wel!

    Het feit dat je zoon al kan lezen en tot 150 kan tellen pleit alleen maar extra in zijn voordeel. Zou de school hem laten doorkleuteren, dan is er geen sprake van een ononderbroken leerproces. Bovendien doet hij dan langer dan 8 jaar over de basisschool.

    Wil de school jouw zoon laten doorkleuteren dan moeten ze daar dus wel héél goede argumenten voor hebben.

    Voor meer informatie kun je ook kijken op oudersonline. Vooral M. Lavell geeft een duidelijke uitleg over hoe het nu zit met het doorkleuteren.

    Groet,

    Natasja

  • Sandra

    Dank Natasja!

    Ze hanteren op de school van mijn zoon nog de oktober-regel. Dit zou dus betekenen dat hij 3 jaar in groep 1/2 blijft zitten. Hij leest nu al eenvoudige boekjes. Ik ben op zoek naar argumenten om het gesprek volgende week in te gaan.

    Veel dank!

  • Marto

    Zij zouden goede argumenten moeten aanvoeren om je zoon te laten doubleren.

    Een kind dat onterecht doubleert, wordt een lastige leerling doordat het zich verveelt. Een kind is gebaat bij uitdagingen,(natuurlijk op zijn eigen niveau).

    Je kunt ze vragen waarom zij zich niet aan de wet willen houden, c.q. zich boven de wet stellen.

  • M Lavell

    Er zijn geen toelatingseisen voor groep 3, noch eindniveau-eisen aan groep 2. Het bo is het vo niet. Je hoeft niet ‘te slagen’ voor het schooljaar.

    Veel scholen hanteren lijstjes wat kinderen zouden moeten kunnen. Men noemt dat vaak ook nog ‘leesvoorwaarden’. Maar dat is allemaal flauwekul, zeker voor zulke jonge leerlingen. Het is bovendien slecht voor de leerlingen die het nog niet kunnen. Zittenblijven levert voor hen in plaats van een noodzakelijke intensivering van instructie, juist uitstel van intensieve instructie op. Dat is schadelijk.

    Omgekeerd blijkt juist vaak dat leerlingen die al die dingen al wel kunnen en meer, toch ook niet door mogen. Voor hen worden er ineens andere argumenten van stal gehaald (sociaal emotionele ontwikkeling is hier een favoriet).

    De 1 oktobergrens is inderdaad afgeschaft. Het probleem voor ouders is dat de inspectie en het ministerie van onderwijs hier niet of tamelijk willekeurig op handhaaft. Er wordt hooguit in de gaten gehouden of niet teveel leerlingen blijven zitten op deze manier. Dan ook nog: sommige inspecteurs maken daar een punt van en tikken scholen op de vingers, andere niet.

    Je kunt dat allemaal links laten liggen. Jij hebt niks te maken met de verhoudingen tussen de school en de overheid of toezichthouder, jij gaat alleen over je eigen kind. Het kan zo zijn dat de overheid zich niet druk maakt als jouw kind blijft zitten, jij maakt je wel druk en daar heb je recht op.

    Ook de veel gebezigde dooddoener ‘de school heeft het laatste woord’ kun je negeren. Ja, de school heeft het laatste woord over het schoolbeleid, maar jij hebt het laatste woord over jouw kind.

    Als doorstromen je voorkeur heeft, ga dan hierover in gesprek met de leerkracht/het schoolhoofd. Erken de bezwaren die de school ziet (je hoeft ze niet tegen te spreken). Geef de bezwaren aan die jij ziet (die hoeven zij niet tegen te spreken). De conclusie kan verschillend zijn (zittenblijven of doorstromen), maar de kernvraag is eenvoudig: Wie beslist er nu uiteindelijk over het kind?

    De ouders. Dat doen ze bij de dokter ook (keuze tussen wel of niet behandelen, of behandeling A of B. Risico's afwegen). De ouders hebben het gezag over het kind. Doorstromen of zittenblijven in het bo hoort een individuele afweging te zijn, net als behandeling bij de dokter een individuele afweging is.

  • Natasja

    En, hoe is het gesprek gegaan?

  • peters01

    Ik ben een vader van een tweeling van 5 die in juni 6 jaar wordt. Al in december gaf de leerkracht aan dat als zij op dat moment een advies zou moeten geven, zij aan zou geven dat de tweeling nog niet toe was aan groep 3. Uit een soort van taaltoets kwam naar voren dat zij beiden naar logopedie moesten. Daar bleek dat zijn inderdaad een taalachterstand hadden. Zij zijn dan ook naar logopedie gestuurd. Daar maken zij wekelijks, volgens de logopediste grote vorderingen en zitten ze volgens haar in ieder geval taalkundig op het niveau van kinderen die naar groep drie zouden kunnen.

    Van de school hebben we verder niets vernomen over de vorderingen of een eventuele stilstand in de ontwikkelingen, tot we afgelopen vrijdag toen werden uitgenodigd voor een gesprek. Daarin werd aangegeven dat ze te speels waren en de opdrachten niet uitvoerden zoals het zou horen en dus onvoldoende niveau zouden hebben voor groep drie. Omdat wij behoudens in december ,geen signalen hadden ontvangen dat dit zou kunnen gebeuren, waren wij met stomheid geslagen. We hebben aangevoerd dat wij er op tegen waren om kinderen in groep twee te laten doubleren. Er werden toen allerlei, in onze ogen drogredenen aangedragen (o.a ook op taalgebied) op grond waarvan groep twee overgedaan zou moeten worden. Op onze vraag hoe dat te rijmen was met de grote vooruitgang op dat gebied bij logopedie kregen wij als antwoord dat dit niet vergelijkbaar was met een klassikale situatie omdat het bij de logopediste een een op een situatie betreft en het op school een klassikaal groepsproces betreft.Nu weten zowel mijn vrouw als ik dat onze jongens redelijk eigenzinnig zijn . Onze kinderen bezitten een normale intelligentie en we zijn er zeker van dat ze zeer gekwetst zouden zijn als ze niet naar groep zouden mogen. Toen wij hen op de hoogte stelden van de mening van de juf, gaf een van hen aan niet meer naar school te willen en zeker niet bij die juf en de ander kroop weer verder in zijn schulp en begon te huilen. Vanaf het begin van het schooljaar is hun streven er opgericht om een leerling van groep drie te worden.

    Wij zijn het er niet mee eens dat zij niet naar groep drie gaan. Zeker ook niet omdat de juf aangaf dat wij nu de kinderen geen bijles o.i.d moesten gaan geven om ze alsnog op het vereiste niveau te brengen.

    Is er iemand op dit forum die ons kan aangeven hoe we hier nu mee om kunnen gaan.