Er zijn geen toelatingseisen voor groep 3, noch eindniveau-eisen aan groep 2. Het bo is het vo niet. Je hoeft niet ‘te slagen’ voor het schooljaar.
Veel scholen hanteren lijstjes wat kinderen zouden moeten kunnen. Men noemt dat vaak ook nog ‘leesvoorwaarden’. Maar dat is allemaal flauwekul, zeker voor zulke jonge leerlingen. Het is bovendien slecht voor de leerlingen die het nog niet kunnen. Zittenblijven levert voor hen in plaats van een noodzakelijke intensivering van instructie, juist uitstel van intensieve instructie op. Dat is schadelijk.
Omgekeerd blijkt juist vaak dat leerlingen die al die dingen al wel kunnen en meer, toch ook niet door mogen. Voor hen worden er ineens andere argumenten van stal gehaald (sociaal emotionele ontwikkeling is hier een favoriet).
De 1 oktobergrens is inderdaad afgeschaft. Het probleem voor ouders is dat de inspectie en het ministerie van onderwijs hier niet of tamelijk willekeurig op handhaaft. Er wordt hooguit in de gaten gehouden of niet teveel leerlingen blijven zitten op deze manier. Dan ook nog: sommige inspecteurs maken daar een punt van en tikken scholen op de vingers, andere niet.
Je kunt dat allemaal links laten liggen. Jij hebt niks te maken met de verhoudingen tussen de school en de overheid of toezichthouder, jij gaat alleen over je eigen kind. Het kan zo zijn dat de overheid zich niet druk maakt als jouw kind blijft zitten, jij maakt je wel druk en daar heb je recht op.
Ook de veel gebezigde dooddoener ‘de school heeft het laatste woord’ kun je negeren. Ja, de school heeft het laatste woord over het schoolbeleid, maar jij hebt het laatste woord over jouw kind.
Als doorstromen je voorkeur heeft, ga dan hierover in gesprek met de leerkracht/het schoolhoofd. Erken de bezwaren die de school ziet (je hoeft ze niet tegen te spreken). Geef de bezwaren aan die jij ziet (die hoeven zij niet tegen te spreken). De conclusie kan verschillend zijn (zittenblijven of doorstromen), maar de kernvraag is eenvoudig: Wie beslist er nu uiteindelijk over het kind?
De ouders. Dat doen ze bij de dokter ook (keuze tussen wel of niet behandelen, of behandeling A of B. Risico's afwegen). De ouders hebben het gezag over het kind. Doorstromen of zittenblijven in het bo hoort een individuele afweging te zijn, net als behandeling bij de dokter een individuele afweging is.