Deeltijdbanen in het onderwijs

  • Emma

    Ik zit me vaak af te vragen of de daling van de kwaliteit van het onderwijs, waarover veel mensen zich zorgen maken, niet ook iets te maken heeft met het grote aantal deeltijd-banen in dat onderwijs.

    Immers: in de tijd dat ik jong was, was het normaal om e-e-n juffrouw of e-e-n meester te hebben, die je een heel jaar begeleidde. Nu zie je steeds meer dat leerkrachten nog maar twee, drie of hooguit vier dagen per week beschikbaar zijn, waarbij iemand anders de resterende dag(en) vult.

    Weet iemand of er wel eens onderzoek is gedaan naar de gevolgen hiervan?

    En is er wat dat betreft verschil tussen het reguliere basis-onderwijs en het speciaal onderwijs, waarbij, zou je zeggen, de kinderen nog meer gebaat zijn bij een vast aanspreekpunt?

    Ben benieuwd naar jullie reacties!

  • Bas Bintje

    nou ook begin 1900 mankeerde er wel wat aan het onderwijs hoor…

  • Marto

    Kwaliteit is geen vast begrip in onderwijs. ‘Kwaliteit’ waait met elke wind mee.

    Voor sommige mensen is het verkrijgen van een deeltijdbaan het hoogst haalbare, omdat er niet zoveel voltijdsbanen beschikbaar zijn.

    Een voordeel bij een deeltijdbaan is het zelf kunnen/moeten opvoeden van je eigen kinderen, waardoor ze soms ook in de klas beter te hanteren zijn. Heel handig, een vast aanspreekpunt thuis.

  • Misdefinitie.nl

    Voor een (gevoelsmatig) veilig onderwijsklimaat is het noodzakelijk dat er regelmaat, structuur en discipline aanwezig is in de klas. Kinderen gaan wennen aan een leerkracht en raken met hem of haar vertrouwd. Door dat vertrouwen raken zij intrinsiek gemotiveerd zich in te zetten tijdens de lessen en is er een grote kans dat zij emotionele problemen delen zodat er op tijd een oplossing gevonden kan worden.

    U kunt zich voorstellen dat als een kind steeds geconfronteerd wordt met meerdere leerkrachten, zijn betrokkenheid bij de school en een specifieke leerkracht veel minder is. Andersom geldt dat ook: de band die de leraar opbouwt met de klas is veel minder als hij slechts 1 of 2 dagen voor de klas staat dan wanneer hij dat voltijds doet.

    We kennen de gevolgen, maar banen opsplitsen in deeltijd is voornamelijk een geldkwestie. Kinderen van de nieuwe generatie groeien niet meer op in een klimaat van regelmaat en structuur, maar in een klimaat van snelle veranderingen. Op den duur levert dat korte spanningsbogen op. Lang concentreren op hetzelfde gaan kinderen snel saai vinden. Het moet sneller en er moeten steeds meer veranderingen optreden om het nog interessant te maken. Zonder intrinsieke motivatie zijn ze moeilijker te motiveren. School moet steeds vaker leuk zijn willen ze nog aan de slag gaan. Terwijl we juist het meest leren van zaken die niet zo leuk zijn, dus feitelijk leren ze minder.

  • evelien

    Voor een (gevoelsmatig) veilig onderwijsklimaat is het noodzakelijk dat er regelmaat, structuur en discipline aanwezig is in de klas. Kinderen gaan wennen aan een leerkracht en raken met hem of haar vertrouwd. Door dat vertrouwen raken zij intrinsiek gemotiveerd zich in te zetten tijdens de lessen en is er een grote kans dat zij emotionele problemen delen zodat er op tijd een oplossing gevonden kan worden.

    U kunt zich voorstellen dat als een kind steeds geconfronteerd wordt met meerdere leerkrachten, zijn betrokkenheid bij de school en een specifieke leerkracht veel minder is.

    Wat een onzin!

    Het is afhankelijk hoe de deeltijder functioneert en in welke mate hij of zij betrokken is bij het gehele gebeuren.

    Andersom geldt dat ook: de band die de leraar opbouwt met de klas is veel minder als hij slechts 1 of 2 dagen voor de klas staat dan wanneer hij dat voltijds doet.

    Waar is deze onzin op gebaseerd??????

    Mijn ervaring is, dat het heel goed mogelijk is om een band op te bouwen in 1 a 2 dagen.

    We kennen de gevolgen, maar banen opsplitsen in deeltijd is voornamelijk een geldkwestie.

    Voornamelijk? Wat zijn de andere redenen?

    Soms de te lage salarissen?

    Kinderen van de nieuwe generatie groeien niet meer op in een klimaat van regelmaat en structuur, maar in een klimaat van snelle veranderingen. Op den duur levert dat korte spanningsbogen op. Lang concentreren op hetzelfde gaan kinderen snel saai vinden. Het moet sneller en er moeten steeds meer veranderingen optreden om het nog interessant te maken. Zonder intrinsieke motivatie zijn ze moeilijker te motiveren. School moet steeds vaker leuk zijn willen ze nog aan de slag gaan. Terwijl we juist het meest leren van zaken die niet zo leuk zijn, dus feitelijk leren ze minder.

    War heft dit te maken met deeltijders???

    2 Mensen voor de klas, kan ook zeer aantrekkelijk zijn. Verschillende persoonlijkheden. Leerkrachten kunnenelkar ook positief aanvullen.

  • Misdefinitie.nl

    Wat reageert u vijandig. Alsof mensen u serieus gaan nemen als u meteen begint te schreeuwen dat het onzin is.

    Ik beweerde niet dat het niet mogelijk is om als deeltijder een band op te bouwen met de kinderen. Ik stelde enkel dat het voor een deeltijder moeilijker is en dat de band vaak minder hecht is. Een vaste leerkracht die er altijd voor de kinderen is en meer tijd met ze doorbrengt heeft meestal een sterkere band dan een invalleerkracht die 1 dag van de week even langskomt. Let wel op: ik zeg meestal. Natuurlijk ligt de mate waarin er een band ontstaat ook aan de kwaliteiten van de leerkracht, maar als een leerkracht 5 keer zoveel tijd heeft is de kans groter dat er een goede band ontstaat.

    Andere redenen voor deeltijd banen kunnen aan de kant van de leerkracht liggen. Mensen willen minder werken om meer tijd met hun gezin te kunnen doorbrengen. Heeft ook met betrokkenheid te maken. Leerkracht worden is tegenwoordig steeds minder een echte roeping.

    Regelmaat heeft alles te maken met deeltijders. Deeltijdbanen impliceren veranderingen en over de gevolgen van die snelle veranderingen ging mijn stuk juist.

    Wat het aanvullen betreft: basisonderwijs is bedoeld voor een stevige, regelmatige en stabiele basis. Aanvullen komt op het voortgezet onderwijs.

  • evelien

    Ik schreeuw niet, geef mijn mening.

    U verkondigt uw mening alsof deze wetenschappelijk onderbouwd zou zijn.

    M.a.w. de verpakking is beter dan de inhoud

  • Misdefinitie.nl

    Een mening geven door te stellen dat al wat de ander zegt op onzin is gebaseerd draagt nooit bij aan een zinvolle discussie. U kunt uw reacties dan beter achterwege laten.

    Een wetenschappelijke onderbouwing is er zeker. Sla elke (introductie)cursus over ontwikkelingspsychologie en pedagogie er maar op na. Beetje in de boeken duiken kan geen kwaad. Ik ben psycholoog en werkzaam in het onderwijs. Dat de inhoud u niet bevalt betekent niet dat het niet klopt.

  • Bas Bintje

    Er zullen ongetwijfeld ook wetenschappers zijn de geheel anders over het onderwerp denken. De toevoeging dat u psycholoog en in het onderwijs werkzaam bent, betekent nog niet dat u de enige echte waarheid in pacht hebt. Dat zou u van de schoolconcierge die criminologie gestudeerd heeft ook niet aanvaarden. Het verzoek aan evelien om haar reacties achterwege te laten, riekt naar betweterij. Als evelien uw beweringen onzin vindt is dat haar volste recht. Wel eens bedacht dat evelien tot die conclusie zou zijn gekomen na diepgaand wetenschappelijk onderzoek? Dat zij niet als u een beetje in boeken heeft gedoken, maar de materie intensief bestudeerd heeft? Kortom, uw reactie op evelien is hooghartig en neerbuigend en kan derhalve als onzinnig en draagt zeker niet bij tot een zinvolle discussie.

  • evelien

    Dank B.B.!

    Ben iemand van de praktijk-35 jaar onderwijs in verschillende functies.

    Heer of mevrouw Misdefinitie komt inderdaad wat hooghartig over.

    Zijn/ haar waarheid is de juiste.

    Jammer. Kan zeer intimiderend werken zo'n houding.