Het probleem van echte agressievelingen is klein qua aantal. Groter is het probleem van de groep daaronder: figuren, die niet hard over de schreef gaan, maar wat betreft fatsoensnormen nog niet aan de lichtste jarenvijftigeisen kunnen voldoen.
De vraag is alleen, wanneer begin je daar mee? Kinderen mogen kind zijn, sterker nog ze moeten kind kunnen zijn, in het bij zijn van beide ouders graag, NIET alleen in het weekend.
Voorschoolse opvang, naschoolse opvang, vrijdagavond oppas, zaterdagavond oppas, En dat jaar in, jaar uit.
En van dat “Jong geleerd is immers oud gedaan” staan de kranten nu van vol.
Onmiddellijk, als baby al. Niet iedere keer gaan kijken, als er gehuild of geschreeuwd wordt; als peuter niet tolereren, dat er geschreeuwd wordt in de winkel; als puber niet denken: laat hem de school maar verslonzen, dat doet hij of zij later wel in avondstudie. Kinderen zijn vanzelf kind, maar ouders en opvoeders moeten altijd bezig zijn er volwassenen van te maken. Een jaar niks doen kan funest zijn.
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?