Ik kan er niet meer tegen.
Werkzaam op een leuke school. Een geweldig vak. Wat is er nou mooier om kinderen mee te nemen op een avontuur. Het voorrecht om dingen te vertellen
en de kinderen hangen aan je lippen geweldig.
De situatie er omheen daar word ik dus gek van!
De gemiddelde leerkracht is sociaal gezien niet meer van deze tijd!
Conflicten moeten via een omweg uitgepraat worden want anders worden er collega's gekwetst! Mijn aard is nogal direkt! Heel fout dus.
Ik loop dus nogal eens op mijn tenen om de sfeer goed te houden.
De climax was het feit dat een groot deel van het team inspraak eiste in een advertentie op school voor de vacature voor een nieuwe directeur.
Het algemeen bestuur had deze adv opgesteld en om iedereen ter wille te zijn deze voor publicatie aan het team laten lezen.
(er was dus al héél wat gebeurd)
De inhoud van de adv werd afgekeurd oa omdat er stond
dat er een hecht team werkt een bevlogen congiere en een betrokken adm medewerkster!! Men vond dat het team er slecht afkwam in vergelijk met de congiere en de adm medewerkster!!
Nu ik het zo opschrijf word ik weer boos. Zoooo Kinderachtig!!!
Maar hier vergaderen wij dus over ipv over belangrijke dingen!!!
Elke minuut elke seconde die ik aan dit soort dingen moet besteden vind ik er één teveel. Maar kan ik dat zeggen zonder dat er een opstand uitbreekt?
Het antwoord is dus nee.
Oorzaak? We spreken hier over de meerderheid van het team!
Mijn conclusie? Ik ben een hele goed leerkracht maar ik pas niet in de onderwijscultuur. De vraag is dan kan ik me genoeg aanpassen of moet er een verandering plaatsvinden.
Wip