“Een gevoeliger punt is dat de ‘West-Europese beschaving’ heel veel waarden kent die oorspronkelijk komen uit het ‘christendom’. Ook de vrijheid van onderzoeken is er daar een van.”
Ja, maar ‘beschaving’ of ‘cultuur’ is dan ook geen wetenschap.
Volgens mij haal je wat dingen door elkaar en dat begrijp ik wel, want dat doet Joop in feite ook door ‘geloof’ in het onderwijs door ‘politiek’ te willen vervangen. Dat is vanuit alle hoeken bekeken geen verbetering, want of je nu door de hond of de kat gebeten wordt, bloedt geeft het.
Onderwijs is vooralsnog een zeer onwetenschappelijke bezigheid. Niet omdat het helemaal geen wetenschappelijke basis zou kunnen hebben, maar omdat er krampachtig wordt vastgehouden aan levensovertuiging (politike of geloof, dat maakt niet uit) als basis ervoor. Alsof er een verschil zou zijn tussen katholiek en gereformeerd vermenigvuldigen.
Natuurlijk zijn er terreinen die wel van elkaar verschillen. Geschiedenis is zo'n ding. Maar het verschil zit 'm dan vooral in _wat_ je vertelt en veel minder in welke strategie je toepast om dat wat je vertelt door de leerlingen te laten opnemen en begrijpen, zodat het beklijft.
Bovendien bestaat er inmiddels over de kernvakken (lezen, schrijven, rekenen) hoegenaamd geen meningsverschil. Er is geen levensovertuiging die meent dat kinderen dat _niet_ mogen leren en als die er al wel zou zijn, dan wordt dat gepareerd door het kinderrechtenverdrag: Ze hebben er recht op, basta.
We zouden het in Godsnaam dan maar daar over eens kunnen zijn en het aanleren van die vaardigheden kunnen baseren op effectiviteit van het leerproces. Het recht van het kind te mogen leren, zou zich dan vertalen naar het recht op die lesvorm die de beste theoretische basis heeft.
Dan krijg je ook verschillen, want een vorm zal niet voor alle kinderen het beste werken en sommige kinderen zullen het het beste doen bij een vorm die in zijn algmeeenheid niet zo goed werkt. Net als met medicijnen of medische behandeling.
Kern daarbij is dat scholen/leerkrachten in deze opzet NIET het recht hebben om zelf het onderwijs te bepalen. Zij moeten zich conformeren aan dat wat in meer wetenschappelijke zin wordt ‘uitgevonden’ als werkzaam en hebben vervolgens hooguit de keus uit de methodieken, zoals een arts kiest uit het grote medicijnenboek.
Het probleem van de organisatievorm van ons onderwijsbestel is dat niemand een school kan verplichten dat te doen wat in meer wetenschappelijke zin (of zelfs maar gezond verstand) ‘het beste’ lijkt. Nog sterker: scholen zijn vrij om bedroevend slecht onderwijs te geven en boterzachte keuzes te maken die grote invloed hebben op de leerlingen. De school mag zich hierbij beroepen op levensovertuiging.
Dat is ernstig omdat het het recht van het kind, een recht dat niemand bestrijdt, ernstig ondergraaft.
Zie nogmaals de discussies over kleuterverlengen en de 1 oktobergrens. Het gaat allemaal zo erg nergens over, dat niet eens een vinger gelegd kan worden op die gevallen waarin langer kleuteren eventueel _wel_ zinnig zou kunnen zijn. Het lijkt totaal onzinnig (en misschien is het dat ook).
Toch wordt het op grote schaal toegepast en leerkrachten en scholen beroepen zich daarbij op hun eigen beleving. Een beleving die na onderzoek, de leerkrachten is gevraagd hun bevindingen hierover systematisch bij te houden, (BasisschoolManagement feb. 2005) absolute flauwekul blijkt te zijn. Het tegendeel van wat men erover denkt blijkt uit wat men ervan vindt als het systematisch wordt bijgehouden. Toch houdt men liever aan het idee vast, dan aan de feiten. Hier is de aarde nog plat en wordt elk signaal dat ie rond is, hardnekkig ontkend.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
